Η αισιοδοξία δεν είναι απλώς το να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο αντί μισοάδειο… είναι επιλογή, στάση ζωής και η νοοτροπία να αντικρίζουμε τον κόσμο με ψυχική ανθεκτικότητα, ακόμα και όταν οι συνθήκες δεν το επιτρέπουν. Είναι η πίστη ότι, παρά τις δυσκολίες, κάτι καλύτερο είναι πάντα δυνατό και η ελπίδα –που πηγάζει εκ των έσω– ότι στο τέλος της ημέρας όλα θα πάνε καλά. Γιατί θα πάνε!
Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, έλεγε: “Ένας απαισιόδοξος βλέπει τη δυσκολία σε κάθε ευκαιρία· ένας αισιόδοξος βλέπει την ευκαιρία σε κάθε δυσκολία.”. Η φράση αυτή συμπυκνώνει τη διαφορά ανάμεσα στη μοιρολατρία και την ελπίδα. Ο αισιόδοξος δεν αγνοεί την πραγματικότητα, αλλά την αποδέχεται και επιλέγει να τη δει μέσα από το φως της δυνατότητας.
Ο Μαχάτμα Γκάντι, από την πλευρά του, μας προέτρεπε να γίνουμε μέρος της αλλαγής που επιθυμούμε: “Ας είμαστε εμείς η αλλαγή που θέλουμε να δούμε στον κόσμο.”. Η αισιοδοξία, σύμφωνα με τον Γκάντι, δεν είναι παθητική αναμονή, αλλά ενεργή συμμετοχή στο χτίσιμο ενός καλύτερου αύριο.
Ο Αλμπέρ Καμύ, σε πιο φιλοσοφικό τόνο, σημείωνε: “Μέσα στο βάθος του χειμώνα, ανακάλυψα μέσα μου ένα αήττητο καλοκαίρι.” Αυτή η υπέροχη εικόνα αποτυπώνει τη δύναμη της εσωτερικής αντοχής, της αισιοδοξίας που φωλιάζει στην καρδιά, ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές.
Αλλά και ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ μάς υπενθύμιζε τη σημασία της ελπίδας με λόγια απλά και συγκλονιστικά: “Ακόμη κι αν μάθω ότι ο κόσμος θα καταστραφεί αύριο, θα φυτέψω σήμερα ένα μηλιόδεντρο.”
Η αισιοδοξία δεν είναι άρνηση της πραγματικότητας, αλλά πίστη στη δυνατότητα να την αλλάξουμε. Είναι το κουράγιο να συνεχίζεις, η επιμονή να ελπίζεις και η απόφαση να βλέπεις το φως, ακόμα κι όταν όλα γύρω σου μοιάζουν σκοτεινά.
Food for thought…
